Ethical Approaches to Biodiversity in Nature Conservation
Doğa Korumada Biyolojik Çeşitliliğin Korunmasına Yönelik Etiksel Yaklaşımlar
Keywords:
Doğa Koruma, Etik, Biyoçeşitlilik, Biyolojik Çeşitlilik, Nature conservation, , Biodiversity, , Ethics, , Bioethics.Abstract
As a result of unconscious, careless, and excessive use of natural resources, the natural balance is disturbed. Increasing population, industrialization, pollution, climatic changes, and other factors cause damage to biological diversity as a result of the deterioration of the natural balance. Human beings think that they can benefit from nature endlessly. However, it is obvious that as a result of decreasing biodiversity, it will also cause economic damage to human beings. There is also an ethical aspect of preserving biodiversity. Every living thing on earth has an undeniably important place in our ecosystem. As we mentioned in the review article, we encounter a major ethical problem when we look at the concepts of 'nature conservation and 'biodiversity conservation. At this point, it acts with a life-centered thought, and it is necessary to ensure the protection of every living thing, from the largest to the smallest, as a priority.
References
Aruoba, Ç. (2005). Biyolojik Çeşitlilik Sözleşmesi'nin 11. Maddesi: Ekonomik Teşvikler. Biyogüvenlik Protokolü ve Biyolojik Çeşitlilik Sözleşmesi'nde Teşvikler, Tartışma Toplantısı (s. 39). Türkiye Çevre Vakfı Yayını.
Aşar, H. (2017). İnsan-merkezcilik ,Canlı-merkezcilik İkileminde Biyoetik. Türkiye Biyoetik Dergisi, 74-76.
Aydoğdu, A. & Öztürk, S. (2021). Ilgaz Dağları Milli Parkının Rekreasyonel Olanakları. Rekreasyon Araştırma Kongresi, s. 611-628. Kemer Antalya.
Beket, S. (2018). Doğa Koruma Alanlarının Peyzaj Mimarlığı Açısından İncelenmesi:Boraboy Gölü Tabiat Parkı Örneği. Tekirdağ: Namık Kemal Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Bozkurt, F. (2010). Korunan Doğal Alanlarda Veri Toplamaya ve İzlemeye Yönelik Bir Araştırma. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Çevre Bilimleri Anabilim Dalı.
Callicott, J. (1994). Earth's insights.A survey of ecological ethics from the Mediterranean Basin to the Australian Outback. University of California Press.
Caner, G. (2007). Ulusal ve uluslararası doğa koruma kriterleri ve Natura 2000. İstanbul: Yıldız Teknik Üniversitesi.
Cebe, M. (2019). Doğa Koruma ve Çevre Eğitimi Açısından Sulak Alanların İşlevi. Fen Bilimleri Enstitüsü. Erzincan: Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi.
Çobanoğlu, N., Yıldız, M. & Ürker, O. (2009). Biyoetik ve Biyopolitikalar Objektifinden Genetiği Değiştirilmiş Organizmalar(GDO). Bilim ve Ütopya, 55-60.
Demirayak, F. (2002). Biyolojik Çeşitlilik-Doğa Koruma ve Sürdürülebilir Kalkınma,VİZYON 2023 Biyolojik Çeşitliliğin Korunması ve Sürdürülebilir Kalkınma. TUBİTAK, (s. 17-30).
Demirel, Ö. (2005). Doğa Koruma ve Milli Parklar. Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi,Orman Fakültesi.
Des Jardins, J. (2006). Çevre Etiği. Ankara: İmge Kitabevi.
Erten, S. (2004). Uluslararası düzeyde yükselen bir değer olarak biyolojik çeşitlilik. H.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi, 8.
Finlayson, C. M. & D'Cruz, R. (2005). Inland Water Systems. In: Millennium Ecosystem Assessment. Volume 1. Conditions and Trends. Millennium Ecosystem Assessment: Strengthening Capacity to Manage Ecosystem Sustainably for Human Well-being. Washington D.C.: World Resources Institute.
Gordon, A., Simondsona, D., White, M., Moilanenc, A. & Bekessya, S.A. (2009). Integrating Conservation Planning and Landuse Planning in Urban Landscapes. Landscape and Urban Planning.
Görgeç, O. (2018). Biyoçeşitliliğin korunması yaklaşımlarında etik sorunlar. Türkiye Biyoetik Dergisi, 144-146.
Gül, A. (2005). Korunan doğal alanlarda planlama sorunları ve ekolojik yönetim planı önerisi, I. Çevre ve Ormancılık Şurası, T.C. Çevre ve Orman Bakanlığı, (22-24, Mart, 2005), Doğa Koruma, Cilt:4, 1421-1429, Antalya.
Gül, A. & Kurdoğlu, O. (2021). Discourse and Action Dimension of Nature Conservation Philosophy. Atila Gül and Mert Çakır (Eds.). Architectural Sciences and Protection &Conservation &Preservation. (Mimarlık Bilimleri ve Koruma), 2021, Volume 1, 221-280. ISBN: 978-625-8061-45-1. Iksad Publications. https://iksadyayinevi.com/wp-content/uploads/2021/12/ARCHITECTURAL-SCIENCES-AND-PROTECTION-CONSERVATION-PRESERVATION.pdf
Gül, A. & Metin, A.E. (2021). Legal and Administrative Current Situation and Problems of Protected Areas. Atila Gül and Mert Çakır (Eds.). Architectural Sciences and Protection & Conservation & Preservation. (Mimarlık Bilimleri ve Koruma), 2021, Volume 1, 1-62. ISBN: 978-625-8061-45-1. Iksad Publications. https://iksadyayinevi.com/wp-content/uploads/2021/12/ARCHITECTURAL-SCIENCES-AND-PROTECTION-CONSERVATION-PRESERVATION.pdf
Güvendiren, A.D., Erdoğan, E., Ekmen Nural, İ., Mercan Erdoğan , N. & Terzioğlu, E. (2013-2014). Biyolojik Çeşitliliği İzleme ve Değerlendirme. Biyolojik Çeşitlilik Daire Başkanlığı. Ankara: T.C. Orman ve Su İşleri Bakanlığı Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü.
Hocaoğlu Bahadır, N. (2021). The europeanization of Turkey’s nature protection and biodiversity policy. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10.
Işık, K., Sümbül, H., Çıplak, B., Öz, M. & Erdoğan, A. (1998). Kocagöl ve Yakın Çevresinin Biyolojik Çeşitliliği ve Ekosistem İlişkileri. Akdeniz Üniversitesi Biolojik Çeşitlilik Araştırma,Geliştirme ve Uygulama Merkezi(AKBİYOM) (s. 123). Akdeniz Üniversitesi Fen-Edebiat Fakültesi. Antalya.
IUCN. (2015). http://www.iucn.org/what/biodiversity/about/.
Keleş, R., Hamamcı, C. & Çoban, A. (2009). Çevre Politikası. İmge Kitapevi Yayınları, 522.
Kence, A. (1991). ''Biyolojik Çeşitlilik ve Kalkınma'' Sürdürülebilir Kalkınma El Kitabı. Türkiye Çevre Sorunları Vakfı.
Koç, Y. & Soykan, A. (2020). Dünyada ve Türkiye’de doğa korumanın kuramsal temelleri. IBAD Sosyal Bilimler Dergisi, 14.
Kuçuradi, İ. (2011). Etik. Ankara:Türkiye Felsefe Kurumu, 195.
Menteş, İ. (2001). Ilgaz Dağı Milli Parkı'nın Korunan Alan Olarak İrdelenmesi ve Yönetimi. Fen Bilimleri Enstitüsü, Doctoral Thesis. Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi.
Metin, A.E. & Gül, A. (2021). Eco-psychology Approach in Nature Conservation. Atila Gül and Mert Çakır (Eds.). Architectural Sciences and Protection & Conservation & Preservation. (Mimarlık Bilimleri ve Koruma), 2021, Volume:1, 281-302. ISBN: 978- 625-8061-45-1. Iksad Publication. https://iksadyayinevi.com/wp-content/uploads/2021/12/ARCHITECTURAL-SCIENCES-AND-PROTECTION-CONSERVATION-PRESERVATION.pdf
Mutia, T. (2009). Biodiversity Conversation. 1-9.
Olson, D. M., Dinerstein, E., Wikramanayake, E. D., Burgess, N. D., Powell, G. N., Underwood, E. C., Kassem, K. R. (2001). Terrestrial Ecoregions of the World: A New Map of Life on Earth. BioScience. 51 (11), 933-938.
Orman ve Su İşleri Bakanlığı. (2012-2014). Biyolojik Çeşitliliği İzleme ve Değerlendirme. Ankara: Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü Biyolojik Çeşitlilik Daire Başkanlığı.
Özbay, S. (2008). Doğa Koruma Alanlarında Planlama Çalışmaları ve Ayvalık Adaları Tabiat Parkı önetimi Planı Önerisi. İstanbul Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Özçelik, R. (2006). Biyolojik çeşitliliği korumaya yönelik yapılan (planlama ve koruma) çalışmalar ve Türkiye ormancılığına yansımaları. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi , Cilt 7, Sayı 2, 23. 9-14.
Ponting, C. (2000). Dünyanın Yeşil Tarihi Çevre ve Büyük Uygarlıkların Çöküşü. İstanbul: Sabancı Üniversitesi.
Putz, F. E., Blate, G. M., Redford, K. H., Fimbel, R. & Robinson, J. (2001). Tropical forest management and conservation of biodiversity: An Overview. Conservation Biology, 7-20.
Puumalainen, J., Kennedy, P. & Folving, S. (2003). Monitoring foresty biodiversity:a european perspctive with referance to teprate and boreal forest zone. Journal of Environmental Management, 5-14.
Rosa, H. (2004). The bioethics of biodiversity. Human Ecology Special Issue, 161-175.
Schmidt, P. & Peterson, M. (2009). Biodiversity conservation an indigenous land management in the era of self-determination. Conservation Biology.
Selim, C., Sever Mutlu , S. & Selim, S. (2015). Kentsel alanlarda biyolojik çeşitliliğin sürdürülebilirliği ve koruma yaklaşımları. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi 8 (1), 38-45.
Tilman, D. (2000). Causes consequences and ethics of biodiversity. Nature, 208-211.
Uggla, Y. (2010). What is this thing called 'natural'?The nature-culture divide in climate change and biodiversity policy. Journal of Political Ecology, 79-91.
Wittemyer, G., Elsen, P., Bean, W. T., Burton, C. O. & Brashares, J. S. (2008). Accelerated human population growth at protected area edges. Science, 123-126.
Woodward, J., Eyre, M. & Luff, M. (2003). Beetles (Coleoptera) on brownfield sites in England: An important conservation resource?. J. Insect Conserv.
WWF. (2006). Living Planet Report. Erişim tarihi: 10.06.2022. www.panda.org.
WWF. (2018). (M. a. Living Planet Report. (2018). Aiming higher. Grooten, Prodüktör, & Switzerland) Erişim Tarihi: 15.06.2022, https://wwftr.awsassets.panda.org/downloads/lpr__2018_full_report.pdf.
Yıldız, K., Sipahioğlu, Ş. & Yılmaz, M. (2005). Çevre Bilimi.
Yıldız, M. (2016). Doğa Koruma ve Ormancılıkta Kamudaki Karar Vericilerin Çevre Etiği Algısının Uygulamalı Etik Açısından Değerlendirilmesi. Sosyal Bilimler Entitüsü, Ankara Üniversitesi. Ankara: Ankara Üniversitesi.
Yücel, M. & Babuş, D. (2005). Doğa korumanın tarihçesi ve Türkiye'deki gelişmeler. Doğu Akdeniz Ormancılık Araştırma Müdürlüğü DOA Dergisi (11), 151-175.
Yücel, M., Altunkasa, F., Güçray, S., Uslu , C., & Say, N. P. (2006). Adana'da Çevre Duyarlılığı Düzeyinin ve Geliştirme Olanaklarının Araştırılması. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 19, 217-228. https://dergipark.org.tr/tr/pub/akdenizfderg/issue/1577/19559.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Journal of Protected Areas Research
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.
